Dag 8 - van Miami naar Ft Myers Beach

Vannacht heeft Klaas ondanks een behoorlijk heftig onweer ook prima geslapen, en dus nu ook weer mooi op tijd wakker. We hadden 9 uur rijden in de planning en om 5 over 9 reden we weg uit Miami. Een prima resultaat. Opweg naar de Everglades eerst nog even langs de Publix en ook nog even tanken. Wat is de publix toch een lekkere winkel, daar kan een Walmart echt niet tegen op!

Rijden langs Miami International Airport

Werkzaamheden aan de US-41 Tamiami trail

Door naar Shark Valley, een noordelijke ingang in de Everglades. Ondertussen is het al weer bloedheet, dus doen we ons ontbijtje lekker uitgebreid in de auto, met de airco aan. Wat hebben we het goed. Na onder andere een vers stokbroodje aardbeien gaan we er tegen aan. We gaan weer op Gator jacht. Dat blijkt moeilijker dan gedacht. Ze zijn in het begin nergens te vinden. Totdat Klaas eentje spot.

Babygator één

en nummer 2

Mama gator met kleintjes

SPIN!!!

deze kleine vriend wilde graag voor me poseren

Het blijkt echter een jong exemplaar van misschien 1 jaar oud of zo. En dus gelijk maar uitkijken dat ma niet op de loer ligt. maar helaas. Verder op nog een jonge gator gespot, en toen in eens, heel goed verstopt, lag er een behoorlijke Alligator met diverse kleintjes er om heen. Prachtig om te zien, maar wel oppassen, nu zijn ze op z'n gevaarlijkst. En dat blijkt wel, als we nog verder lopen langs de Shark Valley Loop horen we ineens een enorm gebrul. En nog eens, en nog eens. Om maar duidelijk te maken dat mevrouw met rust gelaten wil worden. Mevrouw gator trouwens helemaal niet gezien, maar de geluiden waren genoeg om maar te besluiten door te lopen. Angelique liep ineens zo snel weg dat ze spontaan tegen me op liep, haha. Na nog wat schildpadden en spinnen gezien te hebben zijn we weer verder gegaan, opweg naar onze favoriete airboat ride, Speedy Johnson's in Everglades city. Maar eerst nog even langs de H.P. Williams parkeerplaats. Ook hier leek in eerste instantie weinig te beleven, totdat alweer een behoorlijke jongen onder  de stijgers vandaan, het water in glijdt, en als het ware langs de toeschouwers paradeert. We krijgen een 5 minuten show, dan duikt ie weer onder. Dat was wel genoeg actie voor meneer. Nou ja, wij zijn al lang tevreden.

Ochopee postoffice

Dan nog even langs het kleinste postkantoortje van de VS voor de verplichte foto met Klaas, en dan op weg naar Speedy Johnson. We hadden Klaas niets verteld omdat we niet zeker wisten dat we het vandaag nog ouden redden, maar toen we bij de airboats in de buurt kwamen kreeg ie in eens een glimlach. Klaas wist gelijk wat er ging gebeuren. Het was er behoorlijk rustig, zo rustig zelfs dat we met z'n vieren op het bootje plaats kunnen nemen. We krijgen dus een privéritje, klasse!! Na het plaatsen van de oorbescherming gaat het gas er op, en knallen we door de mangrove en de vlaktes dat het een lieve lust is. Lile, onze chauffeur deed behoorlijk z'n best ons te imponeren. Nou, kom maar op!!!! Na ruim een uur onderweg te zijn geweest keerden we weer terug op de thuisbasis en hebben we een rit gehad waarvan Klaas zei dat ie nog mooier was dan de Speedboat in Miami. En dat wil wel wat zeggen.

Hierna nog anderhalf uur rijden naar Casa Playa resort, Waar ik bij binnenkomst bij de bali werd ontvangen met: You must be Robert?? Netjes toch?? Ik kreeg keurig de sleutels van de gereserveerde suite, op de 7de verdieping met direct uitzicht op Sanibel Island, en één van de mooiste zonsondergangen van de wereld. TOP.
tot morgen....