dag 4 - op naar Key West

Dag 4 alweer van onze trip. En dat betekent dat we Washington DC alweer gaan verlaten. Ondanks dat we allemaal behoorlijk gesloopt zijn door het weer en de gelopen kilometers was het toch wel een erg succesvolle toevoeging aan de vakantie. We vinden dat we in twee volle dagen toch wel een aardige indruk van de stad hebben gekregen. En die was zeker de moeite waard. 

Klaas naast de eerste Big Mama

toch nog een foto van het Pentagon

We naderen Florida

Na het uitchecken stappen we voor het laatst in de hotel shuttle, die ons in 5 minuten bij het vliegveld afzet. En ook nog bij de juiste terminal. Eenmaal binnen is het eerst even zoeken. Het blijft opmerkelijk hoe verschillend de diverse vliegvelden in elkaar steken. Je zou meer eenheid verwachten, maar bijna overal hebben ze een eigen protocol. Nou ja, we laten het allemaal maar gebeuren. Bij het inchecken bij US Airways ging het nog bijna mis, trouwens. De mevrouw achter de balie was zo met mij in gesprek dat ze per ongeluk een kofferlabel voor Boston om één van onze koffers deed. En gelukkig zag ik (ondanks mijn geweldige zicht) dit nog net op tijd. Anders hadden we voorlopig geheid één koffer minder mee te nemen. En ondanks dat we een combi vlucht van Washington naar Fort Lauderdale naar Key West hebben worden we toch geacht onze koffers in Fort Lauderdale gewoon van de band te halen en daar de hele incheck procedure gewoon nogmaals te doorlopen. Zal wel komen omdat de eerste vlucht US airways is en de tweede United, maar vreemd is het wel.

Eenmaal in het vliegtuig, een oudere Boeing 737-400, zaten we al behoorlijk snel, waardoor we prima zicht hadden op het gebruikelijke ritueel met alle, veel te grote, handbagage. Wat nemen mensen toch onbenullig veel mee. Soms verwacht je dat het vliegtuig kort na opstijgen in eens onderste boven hangt. Ook duurt het, ondanks dat het vliegtuig overvol was, een hele tijd voordat er iemand naast Klaas plaats nam. Maar toen dat eenmaal gebeurde kwam er toch ook ineens een 'BIG MAMA' aan, niet normaal. We grapten al dat er zo nog ééntje komt en Klaas compleet uit z'n stoel wordt geperst. En ja hoor, ook de middelste stoel werd door een behoorlijke mama gevuld. Arme Klaas. En we waren nog niet in de lucht en ze sliepen gelijk. Maar zodra de catering voorbij kwam, waren ze als bij toverslag ineens weer wakker. Was heel opvallend. Je zou maar een cola missen, niet waar? 2 slokken later was een toch wel redelijke beker leeg, en binnen 10 tellen sliepen ze verder. Wat is mensen kijken toch leuk. Verder een prima vlucht met vriendelijk personeel.

Nadat we de koffers van de lopende band hadden gehaald werden we geacht ons dus weer in te checken voor een vlucht waar ik veel van verwachtte. Met een SAAB 340B propeller vliegtuigje naar de Keys. Erg grappig om die kleine vliegtuigen te zien tussen al dat grote geweld. Ze zijn zelfs vanuit de gates amper te zien. Je moet al echt naar het raam lopen en naar beneden kijken. Maar het zijn wel mooie, stoere vliegtuigjes. 

Privé jet

piloot op leeftijd??

Helaas hebben we ook nog eens een vertraging van ruim een uur, dus al met al wordt het een behoorlijk lange dag. Gelijk maar even een mailtje gestuurd naar de uitbaters van de B&B in Duval st, Key West, dat we 6 uur niet gaan redden. Zo kunnen zij door alvast rekening mee houden. Als we dan eindelijk mogen boarden gaat dat toch wel héél apart. Tussen alle gates in gaat er een Nooduitgang open waarna we met de trap naar beneden over het vliegveld worden geleid. Nog even wachten tot alles veilig was en dan het vliegtuig boarden alsof we met een privé jet mee gingen. Stijlvol vliegen, heet dat. Verder precies als verwacht. Ik moest bijna op de knieën door de cabine, zo laag was het, maar heerlijk knus. Na een lancering van de startbaan waar een jet nog wat van kan leren, wordt het al snel duidelijk dat dit een andere manier van vliegen is. Direct naast mij breekt een hels kabaal van trillingen en resonantie los en het is net of het vliegtuig leeft. Super. Zo ook het uitzicht over de Keys. Snel nog even een snackje en drinken naar binnen werken en dan gelijk weer naar beneden. 

7 mile bridge

Eenmaal op Key West gaat de traktatie door. Uiteraard regent het het als we uitstappen, maar we worden dan maar gelijk voorzien van een echte paraplu. Stijlvol uitstappen heet dat. Terwijl we richting de terminal lopen halen onze koffers ons al in. Die worden op een piepkleine lopende band gelegd, die ook nog eens direct naast de ingang staat. We hadden de koffers ook zo mee kunnen nemen, hahaha. Heerlijk. Echt Key West. 

Binnen no time zitten we in de taxi die ons naar het Casa 325 B&B brengt. Omdat er na 6 uur niemand meer is hangt er een enveloppe uit de brievenbus met daarin alle aanwijzingen en twee sleutels. Dat hoef je ook niet overal te proberen. 

Tot slot nog lekker gegeten bij Denny's, en morgen gaan we Key West verkennen.