maandag 17 september 2012

Dag 19 - Lake Louisa State Park

Omdat we gisteren allemaal aardig geradbraakt waren van de toch wel aardig lange dag, hebben we gelijk maar besloten dat vandaag weer een lekkere relax dag zou gaan worden, gecombineerd met een uitje is Lake Louisa State Park. Een natuurpark nog geen 10 minuten rijden van het huis, dus gemakkelijk te doen.
Maar eerst wakker worden met een kopje Nederlandse thee en heerlijke aardbeien op geroosterd brood. Terwijl ik dit buiten op eet komen 'onze' kraanvogels ook weer even aanwippen, op jacht naar verse vis of zo. en de Gator komt ook weer langzaam voorbij drijven, op zoek naar vriendje Klaas. Dan nog even lekker bubbelen en wat baantjes trekken in de 'pool'. Zo zouden we de rest van ons leven wel kunnen door brengen.
Na een extra lange ochtend wordt het tijd toch nog iets te ondernemen. We wilden niet weer een pretpark, daar hadden we even geen zin in. Maar gelukkig zit er even ten noorden van ons huis een natuurpark rond Lake Louisa. Dus tijd om de beentje te strekken. 'Helaas' staat de benzinemeter ondertussen rond een kwart dus moesten we eerst nog een snelle pitstop maken bij de Racetrac. En nu we er toch zijn kan ik gelijk weer een 'Numb Skull' meenemen voor onderweg, hahaha.
Nu dan toch eindelijk naar de eindbestemming. Een stukje de US-27 op en voor we het weten zijn we er al weer. Het blijkt ERG rustig te zijn in het natuurpark. En het is hier best heuvelachtig. Zoveel heuvels heb ik in Florida nog niet eerder gezien. Het is hier dus niet overal helemaal vlak. Nadat we een parkeerplaatsje hebben gevonden vlakbij Lake Louisa werd het tijd eens te kijken wat het meer inhoudt. Ze noemen alles dat groter is dan een badkuip al zo'n beetje een Lake hier, maar Lake Louisa is toch echt een serieus meer. Zwemmen ia er uiteraard verboden, maar kano varen mag er wel. oh, en ook geen motoren die lawaai maken. Met als gevolg dat het hier super stil is. Wat een natuur, zo dicht bij alle drukte van de US-192.
Om bij Lake Louisa te komen moeten we over een houten looppad lopen. En laat er nu net recht boven dit pad een JOEKEL van een spin te hangen!! en Ans moet daar dus onderdoor. Je kunt vast wel raden hoe soepel dat dit ging. Bij het meer hadden ze een gedenksteen staan van een militair piloot met een verhaal. Hij is tijdens een training voor WWII op 14 november 1944 verdwenen, precies op z'n verjaardag. En pas tijdens een grote droogte van 2001, toen het waterpeil in het meer veel lager stond, werd ie weer teruggevonden. Al die tijd heeft ie op de bodem van het meer gelegen. Een apart verhaal.
Hierna weer eens een trail gepakt. dit park heeft de looppaden veel beter voor elkaar dan Wekiwa Springs, waar we een beetje doolden, en op een gegeven moment zelfs even het spoor bijster te raken. We waren helaas nog niet vertrokken en de eerste steekmuggen hadden ons alweer te pakken. Da's altijd een behoorlijke domper op de feestvreugde. Maar dit keer waren we beter voorbereid, we hadden anti-mug met DEET mee. Al ben ik er niet zo'n voorstander van. DEET is nogal rommel en ik wil het niet per ongeluk in de ogen wrijven. Maar DEET is beter dan muggen, dus Hup,spuiten dat spul. De trail brengt ons langs een stuk ongerept Florida, met prachtige bomen, héél veel vlinders en salamanders, en een enkele vogel. Oh, en nog véél meer spinnen met mega grote webben. Ze blijken 'golden silk orbweavers' te heten, en kunnen ook nog eens redelijk bijten. Ben ik blij dat ik op nog geen halve meter voor mijn neus ineens zag dat ie voor me hing!! En ondanks alle spinnen liep Ans keurig mee. Wel wat schuchter om haar heen kijkend, maar ze deed het wel. Knap, Ansje!!
Als we even later bij Dixie Lake ook nog een poging willen starten een wandeling te maken laat de lucht ons weten dat dat niet zo'n goed idee is. Alles betrekt, het begint te waaien, en de eerste onweersklappen komen ook al. Tijd om te gaan, helaas. Als troost hebben we ons zelf maar op een extra gebakje getrakteerd, gehaald bij een hagelnieuwe Publix langs de US-27. Zoals ik al zei, we hebben het goed!!  

 'golden silk orbweaver'

Halloween boom

Lake Louisa







Hij was boos op mij

Zowaar een echte Cactus





Deze maken lawaai als crossmotoren. Niet normaal

2 gieren in de boom

Ans showt een Cactus







leuke prikker

Tijd om naar huis te gaan

2 opmerkingen:

  1. Heel knap van Angelique om daar te lopen ik ben daar ook niet een liefhebber van.
    Verder is het daar nog een ongerepte natuur erg mooi. Prachtige fotos ook van de insecten.
    Geniet er nog van want de dagen tikken snel door.
    Lieve gr.Petra en Herman

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vanuit Canada volgen we jullie trouw. Prachtige verhalen en foto's.
    Maarre, eten jullie nog wel gewone maaltijden of voeden jullie je alleen met de 2 liter bekers met een mengsel van "drab" van Racetrac :-))
    Groetjes
    Martin en Grietje

    BeantwoordenVerwijderen