Dag 2 - rondje washington

Na de eerste nacht in de USA is iedereen op verschillende tijden wakker. Klaas loopt om half 4 al voor het eerst door de kamer terwijl het maar goed is dat we een wekker gezet hebben anders sliep Angelique nu nog. Verder heeft iedereen wel heerlijk geslapen op de 'heavenly beds'. Ze doen precies wat ze beloven.
En dan met de shuttle naar DC, want we gaan daar wel wat eten. Hier in de omgeving zit eigenlijk niet erg veel, vandaar.
Er blijken 2 shuttles te rijden. Eentje rijdt een rondje naar het vliegveld, en de ander rijdt naar de metro. Alleen was die chauffeur zoek, dus mochten we met de shuttle mee die eigenlijk voor het vliegveld bedoeld was. En omdat we er toch maar alleen in zaten vond onze nieuwe Ethiopische vriend dat hij er wel een kleine tour van kon maken, terwijl hij ondertussen druk gebaarde hoe hij in 1980 naar de USA kwam, en hoe de koning van Ethiopië werd doodgeschoten. Handen en voeten kwamen er aan te pas, compleet met schiet gebaren. Al met al een erg leuk ritje geworden en we zijn keurig bij de metro afgezet.

Dit blijkt een goed idee geweest te zijn van ons, in plaats van een eigen auto te huren. Het is behoorlijk druk overal en nu zijn we binnen no-time in hartje DC. Ons hoor je niet klagen.

Na een snel ontbijt zijn we al even snel richting het witte huis gelopen. Hier begint vandaag de tour, en dan maar zien waar we uitkomen, want het beloofd een behoorlijk hete dag te worden. Heel apart trouwens, dat witte huis. Alsof je er al veel vaker bent geweest. Uiteraard komt dat omdat je hem zo vaak op de TV ziet. Maar het idee om nu toch echt voor het witte huis te staan blijft toch wel spannend. Van hier uit lopen we langzaam richting het Washington monument, onderweg al diverse bezienswaardigheden passerend. Het is echt ideaal dat verreweg de meeste bezienswaardigheden in DC zo dicht bij elkaar liggen. Het Washington Monument is trouwens nog steeds afgesloten sinds een aardbeving van toch al weer een paar jaar geleden. Dus een retourtje naar de top zit er niet in. Maar no worries, op naar de 'reflecting pool'. Alwaar ook diverse  indrukwekkende monumenten ter herdenking van o.a. WWII, de Vietnam oorlog en de Korea oorlog zijn geplaatst. Vooral al die namen van gesneuvelde militairen tijdens de Vietnam oorlog zijn wel heel overweldigend.

Aan het eind van de 'reflecting pool' is het monument van 'meneer' Lincoln gebouwd. Je weet wel, de man die op vele dollar biljetten staat. Nou, ook ome Abe heeft een mooi plekje gekregen hoor. mooi zittend op een marmeren zetel en uitkijkend over de 'National Mall', zoals dit hele gebied ook wel genoemd wordt. Op de stoep van Abe hebben we even heerlijk gezeten om in de schaduw zittend van het uitzicht te genieten. Tevens ontmoette ik alweer een nieuwe vriend. Jerry, 66 jaar oud uit Oregon. Ik denk dat ik dit aantrek of zo. Iedereen wil met mij praten. Ik heb hem zelfs nog wat duitse woorden geleerd omdat hij volgend jaar naar duitse familie gaat, en hij kan nu rookworst uitspreken. Ja, vraag het maar niet, het was een raar gesprek. Maar meestal wel erg leuk.

Van hieruit een rustiger kant van het park bezocht. Hier staat onder andere het monument voor Martin Luther King, die prachtig uit een gigantisch blok marmer is gehouwen.

Van hieruit is eenvoudig het Roosevelt memorial en het Jefferson memorial te belopen. Al begint de warmte toch al aardig z'n tol te eisen, dus na de laatst genoemde hadden we toch wel genoeg monumenten gezien voor één dag dus op jacht naar de Metro voor een retourtje hotel. Via de Iphone weer in no-time het dichtstbijzijnde metro station gevonden, waarna we lekker koel in de metro zaten bij te komen van deze hete dag. Wat is het trouwens donker in de Metro van Washington. Met mijn halve oog heb ik een hele klus om heel beneden te komen, maar gelukkig heb ik dan altijd Angelique bij mij.

Eenmaal terug in hotel slaat bij de meesten de vermoeidheid aardig in, de warmte heeft zijn tol geeist. Maar ondertussen gaat het met ondergetekende steeds beter. Terwijl iedereen al ligt te slapen zit ik heerlijk nog dit verhaaltje te typen, en ben ik blij dat het eindelijk weer wat beter gaat. Al heb ik zo over de hele dag toch af en toe nog wel mijn momenten. Maar we hebben nu al meer gezien dan ik eergisteren voor mogelijk heb gehouden.
Morgen gaan we nog een keer DC onveilig maken, waarbij dit keer o.a. begraafplaats Arlingon, en het capitol op het lijstje staan. Maar wel rustig aan want morgen wordt het HEET!!!

Tot morgen...

Dag 1 - naar Washington DC

3:45 gaat de wekker. Opstarten op zo'n tijdstip is al nooit mijn favoriete bezigheid geweest, maar deze keer is het extra spannend. Hoe zal het gaan vandaag?

Na de laatste dingetjes in orde maken staat de Schiphol taxi prima, als afgesproken, om 5 uur voor de deur. Toch wel een erg fijne manier om vanuit het 'hoge Noorden' op Schiphol te komen. Thuis had ik trouwens al wel gezien dat onze vlucht, de UA125, behoorlijk wat vertraging zou hebben. Volgens mij had het te maken met een grote United storing met de computers waardoor de Boeing later vanuit Newark vertrok. Maar dit, samen met de voorspoedige taxirit leidde er wel toe dat we behoorlijk lang moesten wachten om te kunnen boarden, en als je je leeg en lamlendig voelt is dat wachten behoorlijk slopend. En ondertussen ook nog de nodige paniek op Schiphol vanwege een gevonden bom uit WWII. Maar het is wat het is en ruim een uur te laat waren we toch echt op weg.

Op zich wel grappig trouwens, als je ziet dat ze de vlucht van Schiphol naar Washington DC uitvoeren met een, toch wel kleine, Boeing 757-200. (Verder wel een prima en vooral nieuw vliegtuig met eigen schermpjes en een power connector in/bij elke stoel.) Deze vliegtuigen zie je eigenlijk nooit op zulke lange vluchten. Hij zat trouwens ook nog eens bommetje vol en we hadden dan ook de nodige meters startbaan nodig voordat we los waren.

De vlucht zelf was prima. Geen noemenswaardige turbulentie gehad. Maar bijna 9 uren in een vliegtuigstoel waren toch wel een aardige marteling. Wat was ik blij dat ik uit het vliegtuig mocht. Eenmaal uit het vliegtuig mochten we ook nog gebruik maken van een oude Washington Dulles traditie, de 'rijdende lounge'. Deze brengt je van de pier naar de centrale hal, en is ondertussen al gedeeltelijk vervangen door een soort metro, net als in Atlanta. Maar dit werkt ook, en het is best grappig om met een soort veredelde schaarlift over een vliegveld te rijden. Een rijdende traditie.

En toen een stuk waar ik ook alweer behoorlijk tegenop keek. De laaaaange wachtrijen bij de douane. Maar wat bleek, we waren bijna helemaal alleen. Er waren echt nog meer douaniers dan klanten, en het was er ook nog eens heerlijk koel en overzichtelijk. Een prima en supersnelle ervaring.

En toen nog ontdekken wat onze taxirit naar het hotel precies in zou houden. Ik had online een SUV meet & greet geregeld, maar heb verder helemaal geen instructies gekregen over hoe of wat. Maar ach, hoe moeilijk kan het zijn. Nou, best wel moeilijk blijkt achteraf. Want wij waren al teleurgesteld dat er niemand met een bordje voor ons klaar stond. Dan maar door naar de Supershuttle balie. Maar wat bleek, de beste man stond er wel met zijn bordje, en wij zijn hem zo voorbij gelopen. Op zich niet erg, maar toen ze hem probeerden te bellen was ie onbereikbaar zodat we ruim 20 minuten op de chauffeur gewacht hebben. En eenmaal onderweg bleek dat de centrale behoorlijk boos op de man was geworden en de rit al aan een ander hadden beloofd. Terwijl hij er eigenlijk niets aan kon doen. De hele rit is er heen en weer gebeld, in Engels en Frans!! en zelfs ik heb nog met z'n baas of zo, gesproken. Alle beetjes helpen, haha. Al met al was de meet & greet een waar spektakel geworden. Heb hem maar een tientje extra fooi gegeven en hem een hart onder de riem gestoken, want hij was behoorlijk aangeslagen. Helaas zullen we er wel nooit achter komen hoe het is afgelopen.

Hierna nog even inchecken in het Hyatt Regency Crystal City. Dit hebben we via Priceline en het is weer super. Prachtige kamers, naast elkaar, op de 16e verdieping en inderdaad gratis shuttles naar de metro en vliegveld. Als alles een beetje gaat zoals gehoopt zullen we daar morgen dan zeker gebruik van maken.

Al met al een slopende dag geweest, maar we zijn er, en vanaf hier kan het eigenlijk alleen maar beter gaan. Waar ik het meest tegen op keek is achter de rug.

Tot morgen...

Valse start....

Slechts een paar uurtjes voor ons vertrek dan toch nog een snel berichtje en een link waarmee de vlucht naar Washington DC te volgen is.
Dit berichtje heeft nogal op zich laten wachten omdat ondergetekende er op het moment niet erg fris bij zit. Zo erg niet fris dat zelfs een bezoek aan de dokter en een aftap van een liter bloed (zo voelt het althans) er aan te pas moesten komen. Met een nogal spannende en belangrijke uitslag. Kan ik überhaupt nog wel mee? Al was ik het zeker wel van plan te proberen, als de bloedonderzoeken anders uitwijzen zit ik wel met een probleem.
Welnu, om 5 voor vijf is het bloed afgetapt voor onderzoek, en er zou alleen gebeld worden als de uitslag niet goed was. Laat de huisarts net toch bellen!!! DE vrees sloeg me best wel om het hart. Maar gelukkig bleken ze in het ziekenhuis zo snel te willen werken dat alle uitslagen al binnen waren, en gelukkig leek het mijn huisarts een goed idee om toch gelijk maar te bellen. En met GOED nieuws, ik ben totaal gezond. Al voel ik met echt k*t. Maar het groene licht is binnen, en we gaan dus 'gewoon' naar de USA!!! Goh, wat ben ik blij, al zie ik best wel tegen die vlucht op. Maar eenmaal daar zal het weer en de vakantie me zeker goed doen.

Nog even voor de volgers van onze vlucht. We vliegen met United 125 van Amsterdam naar Washington Dulles om 10:35 en de vlucht is met deze link te volgen.

En nu ga ik naar bed, elke rust die ik pakken kan is meegenomen.
Het eerstvolgende bericht is vanuit Washington DC!!

nog maar 2 weken...

Ondertussen komt het beroemde/beruchte stormseizoen weer lekker op stoom boven de Atlantische oceaan, wat tevens inhoudt dat onze vakantie er aan zit te komen. Maar weer eens zien hoe we dit jaar er van af komen qua weer. We maken ons er in ieder geval niet meer druk om, in de loop der jaren hebben we wel geleerd dat het meeste water toch naast je valt. Maar zonder gekheid, nog minder dan 2 weken en we zijn op weg naar Florida en niet te vergeten Washington DC, en het begint nu toch bij ons al een beetje te kriebelen.

Ook nog maar eens naar alle voorbereidingen gekeken, maar nog steeds heb ik (gelukkig) niets ontdekt dat ik vergeten was te regelen. Alleen het vervoer naar schiphol en van Washington-Dulles naar het hotel zijn alsnog geregeld.

Omdat het ons vorig jaar zo goed bevallen was, laten we ons dit jaar ook weer door een taxi naar schiphol brengen en tevens brengt deze ons ook weer thuis. Kost misschien iets meer, maar door het extra comfort op zo'n toch wel lange reis, is dat het zeker waard. Dus eigenlijk helemaal in overeenstemming met de rest van onze geplande vakantie, lekker 'chill' naar het vliegveld.

Verder gaan we Washington DC inderdaad zonder huurauto doen. We gaan ons lekker met de metro door Washington DC begeven, alleen blijft er dan een stukje van het vliegveld naar het hotel over. Welnu, dat is inderdaad geregeld door een SUV 'Meet & Greet' te regelen. Geen idee wat het 'Meet & Greet' gedeelte precies inhoudt, maar dat maakt het juist weer extra spannend. Misschien staat er wel een héél deftige meneer met een bordje 'mr. Dirks & aanhang' op ons te wachten, haha. We shall see.

Ondertussen is ons 'to do' lijstje voor Washington toch wel beanstigend lang aan het worden. Ondertussen wil ik graag onder andere een kijkje nemen bij:

• Arlington National Cemetery
• FDR Memorial
• Iwo Jima Memorial
• Korean War Veterans Memorial
• Lincoln Memorial
• Navy Memorial and Naval Heritage Center
• Pentagon Memorial
• Reflecting Pool
• U.S. Capitol Building
• Vietnam Veterans Memorial
• Washington Monument
• White House
• World War II Memorial

Valt mee, toch??

Gelukkig ligt verreweg het meeste allemaal op en rond een stuk dat ze 'National Mall' noemen, dus de lijst lijkt moeilijker haalbaar dan (hopelijk) in werkelijkheid. Maar we zullen ter plaatse wel bekijken wat haalbaar is. Want ons relax gehalte tijdens de vakantie moet niet in gevaar komen, natuurlijk.

Zo, dat was het wel weer zo'n beetje voor nu. Vlak voor vertrek zal er hier vast nog wel een berichtje komen te met wat vluchtgegevens en 'last updates'.